back_img

寄曾子固·吾少莫与何

[宋代]王安石

shǎo
àijūnwéizuì
jūnmínggāoshānyuè
sōngtài
xīnshōuchōngyǒu
ràngchénjìng
yòucāngjiāngshuǐ
gōuquǎnkuài
jūnshēnjiēyuè
zhéfēnǎi
cáiqióngkōng
yòngcāngkuài
wèicóngjūnjiǔ
gòutáotài
rénshēng
suǒyuànměidiānpèi
guāinián
láoqiānwài
tóushēnjǐng
báohuànqián
píngměishǒu
gāolùncóngshéigài
yáoyáo西nánxīn
mèngxiǎngjūnhuì
jūnxiéqiān
yuànjiāoliángkuài
qióngyánbàoyōuyōu
xiōnghuòfèirángguì
zhōuqióngshìshǎo
shéi婿zhūmèi
réngwénbìngliányuè
yàoshéilài
jiāpínfèngyǎngxiá
shéitōnghuòbèi
shīcáogōng
xiánzhěduì
nàizāopíngshí
shèngwānghuì
luánfèngmíngqiěxià
wànláihuìhuì
yōuyōulínjiān鹿
zhēngchūshìpínglài
nǎilínggāoshìshì
dòngzhézāolángbèi
rénshìnánliǎo
tiānyóumángmèi
shèngxiánduō
yúnnài
zhōurénguì
biǎnquèmíngzhì
jīnshìchángshì
shěwéihài
érjūnxìndào
mǐnshēnqióngtài
juānrénjiān
zhuóěrshòutiānlài
liàngzhīānféigān
wèikěnkāngkuài
lóngchīsuīpán
shéchántuì
língrénzhònggǎnfèn
yǒngwàngshēnzuì
yóuqīnzhì
bìngtóngbiānài
gōngmíngwèiyún
suìyuèyóu
huái怀qiēxiào
zhōnglèipāngpèi
jūnchángguò
zǎowǎnzhìchēdài
shānsuījùnè
gāotiàomēng
fēngluáncānchā
shùqīngànǎi
tóngjiāngyóushǐ
fēijiāngxiàmínglài
cūnzhǐhuǒ
jiǔshězhānchénpèi
qīngláoxiāoyōu
hángkuài
hánghángyuànliú
zhùqīnggài
huìjiāngjiànyán
móushīcài
yánlíngjūn
chǐyánkuài
shìlùn
lùn
jiàngāo
lǐnlǐnjiànruì
tànshēnfànyán
huòfānqiángkuài
hángquánlán
ǒuzuòyīnsōngguì
xiāochuángliánqīnchóu
zhòushígòng
huānshí
qīngshòujiàndài
zuòshīwēichéng
chéngcǎihuì
查看更多 ∨

作者简介

作者简介
王安石

王安石[宋代]

王安石(1021年12月18日-1086年5月21日),字介甫,号半山,谥文,封荆国公。世人又称王荆公。汉族,北宋抚州临川人(今江西省抚州市临川区邓家巷人),中国北宋著名政治家、思想家、文学家、改革家,唐宋八大家之一。欧阳修称赞王安石:“翰林风月三千首,吏部文章二百年。老去自怜心尚在,后来谁与子争先。”传世文集有《王临川集》、《临川集拾遗》等。其诗文各体兼擅,词虽不多,但亦擅长,且有名作《桂枝香》等。而王荆公最得世人哄传之诗句莫过于《泊船瓜洲》中的“春风又绿江南岸,明月何时照我还。”

  • 《梅花》
    墙角数枝梅,凌寒独自开。
    遥知不是雪,为有暗香来。
  • 《登飞来峰》
    飞来山上千寻塔,闻说鸡鸣见日升。
    不畏浮云遮望眼,自缘身在最高层。
  • 《泊船瓜洲》
    京口瓜洲一水间,钟山只隔数重山。
    春风又绿江南岸,明月何时照我还?
  • 《愍儒坑》
    智力区区不为身,欲将何物助强秦。
    只应埋没千秋后,更足诗人发冢人。
  • 《孤桐》
    天质自森森,孤高几百寻。
    凌霄不屈己,得地本虚心。
    岁老根弥壮,阳骄叶更阴。
    明时思解愠,愿斫五弦琴。

猜你喜欢

back_img
功能直达
热门应用
学习教育